Een verhaal om in te wonen

24/1/2025

Column: Identiteit

Door: Liesbeth Stalmeier, beleidsmedewerker identiteit

Welk boek is jou altijd bijgebleven? Weet je nog wanneer je het gelezen hebt, of wie het jou heeft voorgelezen? Kon je je verliezen in dat verhaal, lekker even wegdromen? Of was het een verhaal dat je prikkelde en je op het spoor zette van nieuwe ideeën en nieuwe inzichten?

Door de jaren heen zijn er een paar boeken geweest, waardoor ik anders ging kijken: naar mezelf, naar anderen en naar ‘het leven’. Ook al waren die verhalen niet echt gebeurd, ze waren zo levensecht dat ik er even in kon wonen.

Verhalen zijn belangrijk. Het feit dat kinderen en jongeren minder lezen dan de generaties voor hen, haalt regelmatig de krant. De nadruk wordt dan gelegd op leesvaardigheid, maar het gaat om zoveel meer! Door je in te leven in een verhaal, word je gevoelig(er) voor wat mensen overkomt, wat ze beweegt, waarvan ze dromen. Het is een oefening in empathie. Verhalen dagen je uit, ze prikkelen je, ze kunnen je aan het lachen maken en soms ook aan het huilen, ze nemen je mee. En dan is de vraag: waar sta jij, wie ben jij in dit verhaal? Wat is jouw rol?

Dit gebeurt niet alleen op papier. Je hoeft geen schrijver te zijn om verhalen te vertellen, dat doen we allemaal. Door aan anderen te vertellen wat je bezighoudt en wat je beweegt, ontdek je wat je belangrijk vindt en wie je wilt zijn. In jouw verhaal spelen anderen hun eigen rol. Dat is heel persoonlijk. Het is voor broers en zussen van één gezin vaak verrassend om te merken dat ze soms heel anders aankijken tegen hun vader of hun moeder. Ze hebben er allemaal een eigen beeld bij. Tegelijkertijd hebben zij als gezin ook een gezamenlijk verhaal, dat alleen door hen verteld kan worden.

‘Wie ben jij in dit verhaal?’

Overal waar mensen samen werken en leven, maken ze samen een verhaal. Dat geldt voor de grote RVKO-familie en dat geldt voor elke RVKO-school. Een verhaal dat verbindend werkt, waaraan mensen zich willen verbinden en dat tegelijk ruimte geeft om eigen accenten te leggen. In ‘ons verhaal’ klinken de individuele verhalen mee en de uitkomst is meer dan de som der delen. Ons verhaal is er al: we hebben een geschiedenis. En we hebben een toekomst!

Hoe zorgen we ervoor dat ons verhaal actueel blijft? Een verhaal kan alleen groeien, als het wordt verteld. Het begint met delen: tegen elkaar zeggen wat we van waarde vinden, naar elkaar luisteren, elkaar inspireren. Ons verhaal bestaat niet alleen uit woorden: ook hoe we in de scholen met elkaar omgaan, met elkaar vieren en met elkaar leven, horen daarbij. De manier waarop we ons onderwijs inrichten, zodat elk kind gezien wordt en kansen krijgt, hoort daarbij. Zo maken we er samen een verhaal van, waarin we kunnen wonen.

Door op “Alle Cookies accepteren”, te klikken, gaat u akkoord met het opslaan van cookies op uw apparaat om de site navigatie te verbeteren, het sitegebruik te analyseren en ons te helpen bij onze marketinginspanningen. Bekijk onze Privacy Policy voor meer informatie.